US, SAN FRANCISCO AREA | Christmas Time!

Deze kerst (2018) is een kerst van de eerste keren: de eerste keer kerst vieren in het buitenland en daarnaast ook voor de allereerste keer naar de United States. Dus dat betekent ook voor het eerst geen Weihnachtsabund (ja ja… Duitse roots) met mijn moeder en zusje in Nederland. En ja, je leest het goed: naar de United States. En wel naar Californië, San Francisco area!

Kerst in Californië?

Hoe is dat nou gekomen, kerst vieren in Californië? Dat vergt even wat uitleg… Hebben jullie even? Ik zal niet in AL te veel details treden maar ik voel mij tegelijkertijd geheel comfortabel om openlijk te delen hoe dit zo gekomen is.

Ik deel graag mijn verhaal, alle mooie dingen maar ook de lastige dingen die bij het leven horen. Die details zal ik zeker delen. Ik ben ook maar een mens en het leven bestaat gewoonweg uit schoonheid en verdriet. Dus maak je klaar voor mijn verhaal over liefde. Mijn verhaal over twee grote veranderingen.

“Love can break your heart and love can heal your soul” – Ayo

*Mocht je niet geïnteresseerd zijn in een persoonlijk verhaal (dat kan) en meteen door willen gaan naar mijn ervaringen met, avonturen in en vegan / reis tips voor de San Francisco area, scroll dan vooral even door naar Dag 1-2: De reis, de ontmoeting en de grootouders. Maar ik zal jullie alvast waarschuwen, deze gehele reisblog wordt ook gekleurd door liefde.

Grote veranderingen

Afgelopen halfjaar stond in het teken van grote veranderingen, eigenlijk vooral dus in de liefde, maar daarmee ook alles wat daarbij kijken komt. De eerste grote verandering vond plaats in de zomer (2018).

Scheiden van wegen

Na 9 jaar samen te zijn geweest, scheidden zich de wegen tussen mij and my significant other. Na een week van lastige gesprekken en goed blijven voelen was voor mij toen eigenlijk de meest heftige en lastige lange tijd van de terugkerende struggles achter mij.

En alhoewel er natuurlijk ook veel andere dingen bij het eindigen van zo’n lange relatie komt kijken, zoals het leven en dingen die je dan achterlaat, een verhuizing en financiële/allerlei zaken regelen, voelde ik zo enorm veel gewicht van mijn schouders glijden. Ik had ons al zo lang proberen te dragen, de scherven proberen te rapen en te lijmen, dat lukte mij niet meer.

En dat leidde tot de eerste grote verandering: onze wegen scheidden – ik kon weer verder. Vooruit.

En nu verder…

En alhoewel ik het op dat moment al helemaal voor mij zag om even lekker alleen te zijn, verliep dat niet helemaal volgens ‘plan’. Dit is een leuk verhaal. Dit betreft een tweede grote verandering.

Koffiehuisje: de eerste ontmoeting

Onze paden kruisten zich ooit al in de zomer van 2017. We ontmoetten elkaar bij het Koffiehuisje ’t Suppiershuysinghe, in het historische hart van Leiden. Ik werkte daar als barista. Het Koffiehuisje is voor mij echt een thuis in het hartje van Leiden, en eveneens ook een huiskamer voor velen anderen. Het is dan ook de normaalste zaak om praatjes met de klanten te maken en leuke contacten daar te maken. Eén van die mooie contacten was ook met hem, alhoewel vluchtig.

Zowel het Koffiehuisje als ik werden onderdeel van het beeld van Leiden dat hij sindsdien met zich meedroeg. Er was al eerder een bepaald verlangen bij hem aangewakkerd om zijn Nederlandse familie beter te leren kennen, zijn roots te verkennen, maar nu kwam er ook een liefde voor Leiden bij.

Koffiehuisje: de echte ontmoeting

Afgelopen zomer (2018) keerde hij weer terug naar Leiden, en ook weer naar het Koffiehuisje. Het was eigenlijk toevallig dat ik weer wat koffiedienstjes werkte, puur omdat het vakantie was en mijn lessen bij de Universiteit er even mee ophielden en mijn dans- en yogalessen ook een rustiger vakantierooster aanhielden.

Nederlandse roots

Onze paden kruisten zich dus afgelopen zomer (2018) weer bij het Koffiehuisje. De vijfde keer dat hij bij het Koffiehuisje was, was ik er ook weer. Het beeld wat hij had van Leiden was weer compleet. We leerden elkaar langzaam een beetje beter kennen vanaf het moment dat hij om hulp vroeg bij het schrijven van een brief aan het IND om navraag te doen over zijn Nederlands burgerschap status, welke hij dus in het Nederlands aan het schrijven was. Daarin beschreef hij zijn Nederlandse roots en zijn wens Nederlander te worden.

Yoga

Maar we ontdekten ook dankzij Yoko, een vaste klant van het Koffiehuisje die daar regelmatig haar Nederlands aan het oefenen is en met wie hij ook over meditatie praatte, dat hij yoga beoefende en ik (onder andere) yoga docent was. Zo stond hij de volgende ochtend in de yoga les bij Tribes.

There is that friendly face

De groeiende vriendschap stond even stil toen ik als staff en als danser meeging naar de Palermo Dance Intensive. Maar erna keerde ik natuurlijk al snel terug naar het Koffiehuisje, waar ook hij weer achter zijn laptop aan het werk was. ‘Ah, there is a friendly face’ was het begin van een gezellig gesprek waarin ik hem ook uitnodigde voor mijn verjaardag – en natuurlijk zei ik dat hij iemand kon meenemen.

Vriendschap

Vele gezellige gesprekken, een verjaardag (meeting the family en veel van mijn vrienden) en een dansles verder, was onze vriendschap een feit. We hielden veel contact nadat hij weer terug reisde naar de VS – ook tijdens de eerste grote verandering die vervolgens plaatsvond. De vriendschap bleef groeien en zich ontwikkelen.

Liefde

In zijn planning stond toevallig al om eind oktober terug te keren, een bezoek aan Nederland te combineren met het congres in Duitsland. Hij wilde weer naar Nederland om familie en vrienden op te zoeken – maar eigenlijk bedoelde hij ‘mij’. En in die dagen bloeide de liefde op. Beiden zijn wij vaak nog steeds overrompeld door hoe wij verbinden en hoe natuurlijk en goed alles voelt. ‘Welcome to the true love club’, sprak één van mijn meest dierbare vriendinnen, zo raak.

Overbruggingen

Nu zijn wij natuurlijk gescheiden door water, land en een tijdsverschil van 6 uur. Voorlopig. Daar komt verandering in.

Voor hem was in Nederland wonen eerder een soort van droom, iets wat hij wilde maar waarvoor hij nog geen echte mogelijkheden zag. Intussen is dat al veranderd, heeft hij contacten opgebouwd en doet er alles aan om de volgende stappen in zijn carrière in Nederland te kunnen maken. Tot juni zullen we de tijd overbruggen. Het is puzzelen in onze drukke agenda’s om onze overbruggingen goed te plannen, maar het is gelukt. En het is perfect. Onze eerste overbrugging is deze reis naar San Francisco.

Kerst bij de Nederlandse grootouders

Ja, je leest het goed: kerst bij de Nederlandse grootouders, in de VS. Zijn grootouders zijn dus allebei Nederlands, komen zelfs uit een dorpje naast Leiden, Koudekerk. Zijn vader is eveneens in Leiden geboren, maar niet opgegroeid. Zijn ouders waren schippers van beroep, dus leefden op de zee, maar settelden uiteindelijk in Californië met hun gezin.

Hij fantaseerde al dat ik Kerst bij hem kon vieren, met hem bij zijn grootouders, en dat hij mij kon laten zien waar hij was opgegroeid. Hij had natuurlijk niet verwacht dat deze dagdroom daadwerkelijk één van onze overbruggingen zou worden.

Dankbaarheid

Alhoewel mijn familie het natuurlijk jammer vind dat ik er voor het eerst niet met Kerst ben, leven ze met ons mee en waren ze heel blij voor ons en steunden ze onze kerstplannen. Daar ben ik hen dan ook zo dankbaar voor. Dus hierbij (nogmaals): thank you for your love and support ♡

De Reis

DAG 1-2

ONDERWEG

SAMENVATTING. Mijn reis begon op woensdagavond. Een korte vlucht naar Frankfurt, een lange overstap ‘s nachts, een uitgestorven Airport, weggestuurd worden naar een andere terminal omdat de desbetreffende terminal ‘s nachts sluit, veel lopen, trein, nog meer lopen, een bed vinden, helemaal gesloopt zijn, wat uurtjes slaap proberen te pakken, in de verleiding komen te dansen door de verlaten hal, even Skypen met mijn liefde, weer terug lopen en met de trein naar de terminal van vertrek, slaap proberen te pakken in het vliegtuig en een begin te maken aan deze blog somt mijn reis wel op.

‘S NACHTS. Ik hoopte nog werk te doen voor de Universiteit maar dat lukte niet meer toen ik eenmaal een bed in de juiste terminal had gevonden – goedlopende zinnen maken tijdens het Skypen na + 3.00 ‘s nachts leverde soms al problemen op. Ik bleef langer op om het 9 uur tijdsverschil alvast wat tegemoet te komen. Mijn hoofd zat in een sleep deprived waas – ik wist mij te vermaken door wat oud filmmateriaal terug te kijken, door wat van mijn oude gedichten terug te lezen en deze te lezen en mijn telefoon (foto’s!) een beetje op te schonen.

SLAAP. Reizen betekent voor mij altijd een slaap tekort. De drukke dagen en de hectische ochtend voor aanvang van mijn reis hielpen ook niet echt mee. En de vrouw naast mij, alhoewel super vriendelijk, helaas ook niet – elke keer als ik bijna of eventjes sliep, vroeg ze of ze er even uit kon. Alhoewel jammer voor mijn slaap, ben ik wel liever degene ben die opstaat dan degene ben die erlangs moet op lange vluchten. Maar alle kleine ongemakken van het reizen zijn het altijd dubbel en dwars waard. En nu is het mij allemaal zelfs goud waard.

DE ONTMOETING

En dan de ontmoeting met Ryan. Het moment waar wij zo enorm naar toe hebben geleefd: weer samen zijn.

En ja klopt, voor de oplettenden onder ons: dit is inderdaad de allereerste keer dat ik hem bij naam noem. Vond ik leuk. Houd het spannend. ‘Wie is hij?’ ‘Hoe heet hij?’ hoor ik jullie al denken.

Ryan vloog donderdagochtend vanaf Indianapolis naar San Francisco en arriveerde voor mij.

IMMIGRATIE

Immigratie duurde ons veel te lang, zeker omdat we nu zo enorm dichtbij elkaar waren. Eerst leek het wel vlot te gaan. De eerste rij was een rij voor paspoort controle kiosk machines, waar je moest aangeven op wat voor soort visum je binnenkwam, je paspoort gescand werd, je vingerscan vastgelegd werd, je diverse vragen moest beantwoorden en waar een foto gemaakt werd. Er werd een klein rapport geprint, met of zonder een kruis. Met een kruis betekende dat je in de gewone rij moest gaan staan en zonder kruis dat werd je eruit gehaald voor een random controle begreep ik.

Ik had een kruis op mijn rapport, dus ik kwam in de gewone rij te staan. Gelukkig was ik vrij snel uit het vliegtuig dus stond ik vrij vooraan. Maar desondanks duurde het lang voordat ik eindelijk aan de beurt was. In de tussentijd hadden Ryan en ik contact, en gaf ik door waar ik was. ‘Ik sta nu vooraan’ moest Ryan nog even door zijn Google Translate halen: waar is Michelle? haha. Eenmaal aan de beurt ging het vrij snel. Bij de paspoort controle werden er wat vragen gesteld, moest ik weer mijn vingerafdrukken laten scannen, werd er een foto gemaakt. En yes! Klaar. Nu naar Ryan.

EINDELIJK IN ELKAARS ARMEN

Eenmaal door immigratie vonden wij elkaar, en vlogen we elkaar in de armen. Ik liet mijn camera tas en jas op de grond vallen, en we zochten eerst elkaars omhelzing en daarna elkaars kus. Het was bijna onwerkelijk om elkaar weer te zien – als een droom. En zo voelt het nog steeds vaak. Onze liefde is als een droom.

DE GROOTOUDERS

Ryan zijn opa (Henk) kwam ons in zijn witte Tesla ophalen. Ik keek ernaar uit hem te ontmoeten. We kletsten meteen Engels / Nederlands en hij was precies zoals ik mij had voorgesteld. Er was meteen zoveel om te zien onderweg. Weinig wetende over de omgeving (nee, ik had mij niet ingelezen haha) stelde ik allerlei vragen die waarschijnlijk zo vanzelfsprekend waren voor Ryan en zijn opa.

GREENBRAE

Eenmaal gearriveerd in Greenbrae (was de stroom even uitgevallen, maar) stond Ryan zijn oma (Gerda) ons al op te wachten met veel smacht. Het was een warm welkom.

We hadden een rustige middag: rustig rommelen thuis en een kleine wandeling in de buurt, compleet met verhalen over zijn jeugd maar ook verhalen over zijn vaders jeugd.

IL FORNAIO, CORTE MADERA

Die avond gingen we uit eten bij Italiaans restaurant Il Fornaio in Corte Madera met z’n viertjes. We hadden heerlijk gegeten. Glutenvrij voor oma, vegan voor ons – beiden was geen enkel probleem. En het was enorm leuk om de grootouders beter te leren kennen.

 

DAG 3 (21 dec)

Alle dagen stonden we op ons gemak op. Meestal ergens tussen half 10 en half 12 gingen we de deur uit als we saampjes met z’n twee op stap gingen.

De ochtend was mistig. Alhoewel Mt. Tamalpais een landmark is in Marin, had ik nog geen berg gezien. Daar kwam na een paar dagen verandering in.

YOGA

De eerste volledige dag in Californië beten we meteen af met yoga. Bij Red Dragon in San Rafael deden we een heerlijk pittig lesje poweryoga (in een verwarmde ruimte). Tegen het einde aan stonden Ryan en ik allebei te trillen op onze benen, maar des te meer voldoening geeft de shavasana. Dit was onze eerste yoga les samen – niet als docent en yogi, maar als twee yogis. Zo mooi om hand in hand met de shavasana af te kunnen sluiten.

KEY TEA CAFÉ

Na de yoga hadden we een grote behoefte aan wat te eten, dus liepen we naar Key Tea House  (a.k.a. Rainbow Body Café or Kava Lounge) en hadden een Kurkuma Chai en Kurkuma Golden Milk met kokosmelk en deelden een heerlijke toast met avocado, welke rijkelijk belegd was. Een goed tweede ontbijt zo na de yoga les. Much needed.

Bij Key Tea stelden we ook onze eigen thee blend samen om kado te doen aan de grootouders van Ryan. De jongen achter de bar noemde de blend Sleepy Love. ‘Just trying to be as cute as you guys are!’

Key Tea Café is direct verbonden met de boekwinkel Open Secret Bookstore ernaast. Alles ademt spiritualiteit hier. Er is zelfs een kleine tempel gemaakt achterin de boekwinkel. En overal boeken. In Key Tea ook: kastenvol. Alle muren, vol boeken, zelf op de wc. Het is zo’n boekwinkel waar je niet per se op zoek gaat naar een bepaalde boek maar boeken tegenkomt.

ZEN TEMPLE AND MUIR BEACH

Erna bracht Ryan mij naar Muir Beach. We reden eerst naar de Green Gulch Farm Zen Center, parkeerden daar, bezochten de visitor center (met veel interessante boeken! – boekenwinkels gaan een terugkerend thema worden…) en wandelden via de Zen Temple Farm naar Muir Beach.

Het was nog grijs en mistig toen wij bij het strand arriveerden. Ondanks dat waren er surfers in het water en een hele school kinderen op het strand te vinden.

De kinderen waren van een kleine school en werkten aan een labyrint. Elk jaar tekenen de kinderen een labyrint en daar wordt er dan eentje van uitgekozen. Dit labyrint wordt vervolgens met materialen die op het strand te vinden zijn (denk aan stronken, stenen, takken, etc.) levensgroot op het zand gebouwd. Aan het einde van de dag komen de ouders en loopt iedereen door het labyrint.

Het was interessant de kinderen in de weer te zien. We hadden allereerst geen idee wat ze precies aan het maken waren.

Na een kleine klimtocht over wat stenen naar een ander strandje, een gedicht, liefde, verhalen, een one-o-one over manueel fotograferen, en weer terug, vroegen we het aan één van de leiding en één van de oudere meisjes legde het toen uit.

De zon brak toen we een bankje opzochten plots door. En het was heerlijk.

GOOD EARTH

Het was na even genieten echt tijd om te gaan lunchen. We deden een late lunch (heerlijke noedels) en boodschappen bij Good Earth.

Good Earth is een geweldige lokale Biologische supermarkt in deze omgeving. De supermarkt heeft een ruim assortiment aan allerlei voedselwaren, in verpakking maar ook in bulk, huist onder andere een koffie / smoothie bar, een bakker en serveert warme maaltijden. Good Earth is duidelijk meer dan gewoon een supermarkt. Het is wel prijziger dan een normale supermarkt, maar helemaal waard.

Biologisch eten is duidelijk groot hier. Good Earth is enorm populair en bij lange na niet de enige Biologische supermarkt.

JIU JITSU

Na de late lunch reden we naar de MMA Jiu Jitsu school van Mikyo in. Het was een open mat sessie, de enige les die Ryan deze dagen dat ik er was kon doen. We hoopten ook Mikyo daar te zien. Mikyo was er niet, maar hij had wel op Ryan gerekend. Er lag al een ghee (Jiu Jitsu outfit) voor Ryan klaar. Er waren niet veel mensen. Ryan rolde met twee blue belts.

Wat voor mij altijd dansen is geweest, was Jiu Jitsu voor Ryan. Het was heel tof hem in zijn element te zien. Ik eindigde ook op de mat. Ryan hoorde mijn stem al op de mat: ‘What did they do?’ ging er door zijn hoofd. Maar ik was niet aan het rollen, ik was de jongen waar hij zojuist mee gerold had attitude swings aan het uitleggen. We raakten aan de praat en hij had een vraag over hoe hij ze precies moest doen. Dus daar waren we dan, met z’n tweetjes in de MMA school ballet aan het doen.

EINDE VAN DAG 3

Na Jiu Jitsu reden we naar huis en kookten we een simpele maaltijd van noedels in sesam olie met groenten en tempeh voor onszelf terwijl Ryan zijn grootouder hun prakkie bereidden, en aten we gezellig met z’n viertjes.

 

DAG 4 (22 dec)

FERRY LARKSPUR – SAN FRANCISCO

De volgende dag stond in het teken van San Francisco. We namen eind van de ochtend de veerboot naar San Francisco vanaf Larkspur. Op de site van de GoldenGate Ferry is het tijdschema te vinden voor de ferry van Larkspur naar San Francisco en terug. Maar ook andere ferry diensten voor de Bay area zijn hier te vinden. Voor een retourtje Larkspur-San Francisco waren we voor met zijn tweeën 48 dollar kwijt.

LITERATUUR WANDELING

In San Francisco wandelden we een super mooie route die Ryan uitgestippeld had. We bezochten onder andere de City Lights Bookstore en Café Trieste. De wandeltocht stond in het teken van plekken die belangrijk waren voor literair Californië en The Beats Generation.

De boekwinkel City of Lights is een absolute aanrader. Ryan en ik hebben er een lange tijd doorgebracht, verschillende boeken uit de kasten trekkend, pratend over religie, filosofie, psychologie, science fiction, sprookjes en poezië.

De wandeling door deze literaire buurt van San Francisco was super. Ook brachten we een bezoek aan The Fisherman’s Wharf, het meer toeristische gedeelte van San Francisco. Enorm druk maar wel een plek om even geweest te zijn en gezien te hebben. We namen een wandeling langs het water, omhoog richting de Ghirardelli Square langs de tram station. Onderweg bij een kleine vissersboten haven zat de De Bush man nog altijd op zijn plek achter zijn eucalyptus takken.

GREENS

We sloten onze dag af met een dinner bij Greens bij Fort Mason. Greens is een geheel vegetarisch restaurant en krijgen al hun producten van de Zen Temple Farm die Ryan en ik eerder bezochten. Ryan zijn ouders hadden dit restaurant gevonden en ons voor Kerst een dinerbon kado gegeven. Het eten was fantastisch! De fles ‘Lost and Found’ rode wijn uit Californië ook…! Wat een super vondst was dit restaurant. En het uitzicht was ook adembenemend. We arriveerden met zonsondergang. De lucht bij de brug in de verte leek wel in vuur te staan. We namen na een super lekkere maaltijd en een mooie avond samen de taxi naar de haven en waren net op tijd voor de laatste veerboot terug.

 

DAG 5 (23 dec)

FAIRFAX

Deze dag stond in het teken van een bezoek aan Fairfax. Fairfax is een bijzonder lief klein dorpje en in de periode dat Ryan hier woonde, is hij het erg gaan waarderen en ervan gaan houden. Fairfax heeft een klein compact stukje winkelstraatjes met ook leuke thee en koffieplekjes.

Fairfax is werkelijk een bijzonder dorpje. In Fairfax leeft spiritualiteit zo enorm. De paar winkeltjes die hier zijn, zijn zo enorm interessant. Zo bevinden zich bijvoorbeeld naast elkaar de drie winkeltjes Heart Tribe, Mystic Rose en The Herban Garden vol met (Fairtrade, Earthy) spullen zoals kristallen, sieraden, natuurlijke en/of ayurvedische producten, tarot, boeken, alternatieve kleding en zoveel meer, en allemaal net een beetje anders. Maar ook zijn er een Tibetaanse winkel, een aantal boetiekjes, een strand stijl winkel te vinden en zijn er verschillende winkeltjes die wij misschien wel concept stores zouden noemen, met kunst en andere kunstzinnige voorwerpen die te koop zijn. We hebben hier ons zeker een aantal uren vermaakt, winkel in, winkel uit.

We kochten in het winkeltje The Herban Garden een mooie bos gedroogde bloemen voor de grootouders.

WU WEI TEA TEMPLE

Na struinen van winkel naar winkel streken we neer bij Wu Wei Tea Temple. Wat een assortiment aan thee! En enorm schattig met de vele kussens. Er heerst een heel erg ontspannen sfeer. Mocht je een keer stemmings-veranderende theeën willen proberen, ben je daar aan het goede adres. Naast thee schonken ze ook diverse tonics en elixers en hadden ze wat te eten op de kaart staan. Ryan en ik deelden een heerlijke pot thee.

En wat is Fairfax ook leuk als het donker wordt. Net zoals in Leiden zijn er diverse bomen versierd met lichtjes, en zeker bij de bioscoop van Fairfax met het neon licht vraagt het om even te genieten van het mooie plaatje – helaas geen foto van genomen, maar wel van genoten.

THE MARIN BREWING COMPANY

Na een heerlijk rustig dagje in Fairfax gingen we ‘s avonds uit eten met de grootouders bij The Marin Brewing Company restaurant in Larkspur. Het eten was er snel en ook weer was vegan en glutenvrij eten geen enkel probleem.

 

DAG 6 (24 dec)

De dag van Kerstavond!

GOOD EARTH

Vandaag deden we de meeste inkopen voor de volgende dag, wanneer wij uitgebreid zouden gaan koken. Natuurlijk deden we onze inkopen weer bij Good Earth. En wat was het er druk! Gelukkig hadden we alle tijd. We kregen zelfs nog een 20 dollar tegoedkaart omdat we lange tijd in de Express Lane gestaan hadden maar ons niet gerealiseerd hadden dat je dan maar 15 items mocht hebben, dus daar werden we op gewezen en naar de normale kassa verwezen – dat betekende weer opnieuw in de rij staan. De eigenaar kwam naar Ryan toe om zijn excuses aan te bieden. Dat was erg vriendelijk.

TERUG NAAR FAIRFAX

We hadden verder geen plannen, maar ik wilde nog even naar Fairfax gaan om wat foto’s te maken omdat ik die de dag ervoor helemaal niet gemaakt had. Maar ook hadden we bedacht misschien ook nog een kadootje te vinden voor mijn moeder.

We gingen dus weer terug naar de drie winkeltjes – die helemaal in het straatje van mijn moeder zijn. We kochten eerst bij The Herban Garden leuke hippe Merino wollen sokken voor mijn zusje (ik had in Nederland al twee paar gekocht, maar hier hadden ze veel leukere) en een grote en kleine (Ayurvedische) koperen beker voor onszelf.

We kwamen bij Heart Tribe een set Rumi Orakel kaarten tegen die we wel een leuk kado vonden voor mijn moeder, maar de enige in de winkel was al gebruikt. Er werd nog voorgesteld de set te bestellen, maar we besloten nog even in de andere winkels te kijken, want ik had al zo’n idee dat het niet heel lastig moest zijn dezelfde set ergens anders te vinden hier.

EN…. KEY TEA

En zo gingen we langs Key Tea en hoopten daar eveneens nog te kunnen lunchen maar het was helaas al aan het sluiten (vanwege Kerst), maar de boekwinkel was nog open en daar vonden we inderdaad, zoals geanticipeerd, ook de set Rumi Orakel kaarten. Ryan vond nog een ander boek en ik nam een kleine dichtbundel van Rumi mee.

DAARNA NAAR HUIS: KERSTAVOND

We haalden vervolgens bij de supermarkt Mollie’s Stone bij Bon Air (glutenvrije en) vegan donkere chocolade ijs, op basis van kokosnootmelk, en een zuurdesembrood.

Die avond aten we zoals traditie is bij Ryan zijn grootouders snert, ofwel erwtensoep. Ze hadden de soep voor ons zonder vlees bereid. En het stokbrood dat we die ochtend bij Good Earth hadden gehaald was ZO enorm lekker. Het was smullen. Zo enorm heerlijk in zijn eenvoud.

Na het eten vloeide het natafelen door in thee en kletsen op de bank. Wat vanzelf uitdraaide op de kadootjes onder de boom uitpakken. Mijn moeder had ook een kado voor Ryan meegegeven en Terri (Ryan zijn moeder) en Rob (Ryan zijn vader) hadden een pakje vanuit Haiku, Maui, opgestuurd met NOG meer kadootjes voor ons allemaal.

DAG 7 (25 dec)

CORTE MADERA CREEK

Eerste Kerstdag was een heerlijk rustige dag. We maakten een wandeling langs Corte Madera Creek door Hal Brown Park at Creekside naar de oude Elementary School van Ryan. Een route langs deze Creek is om aan te raden. Bij zijn oude school maakten we een rondje langs zijn oude klaslokalen en liepen we weer terug naar huis.

EERSTE KERSTDAG: KNUS THUIS

We lunchten thuis, samen met de grootouders en begonnen iets na 15.00 met alle voorbereidingen voor het dinner.

Ryan had bij Avantgarde (instagram en website) vegan Kerst recepten gezien die ons wel interessant leken om te maken: een pompoen casserole en als bijgerecht spruitjes met kokosnoot bacon. Het waren allebei recepten die we nog nooit gemaakt hadden – een experiment.

Het vegan Kerst experiment was grotendeels goed geslaagd. Volgende keer helemaal goed haha. De spruitjes hadden ietsjes langer gemogen, de kokosnoot bacon was te hard gegaan maar losten we op door ook wat kikkererwten te roosteren in de oven en de kastanjes waren heerlijk knapperig, maar eigenlijk te knapperig voor door het recept heen – gewoon pecan, amandelen of walnoten waren misschien beter geweest (of de kastanjes hadden nog iets anders bereid moeten worden?). De pompoen casserole was daarentegen en FANTASTISCH lekker en echt enorm goed gelukt, echt een plaatje.

 

DAG 8 (26 dec)

HIKING TRAIL

Voor de volgende dag stond een hike gepland. Dat was een mooi moment om mijn gloednieuwe Will’s vegan shoes op de proef te stellen. We begonnen bij de Bon Tempe Lake Trailhead dichtbij Fairfax, liepen over de Bon Tempe Dam Rd en gingen vervolgens rechtsaf de Alpine – Bon Tempe Pump Rd op die uitkomt op de Kent Trial. We sloegen linksaf waar Kent trail de Helen Markt trail ontmoet om op de Kent trial te blijven en sloegen nogmaals linksaf naar de Stocking trail die langs de Hidden Lake loopt  en eindigden via de Rocky Ridge Rd weer bij de dam.

In het gebied rondom Mt. Tamalpais zijn enorm veel trails (zie kaart) te bewandelen. Zo kennen locals meestal bepaalde routes doordat ze dichtbij een bepaalde ingang woonden. Ryan heeft een tijd in Fairfax gewoond en ontdekte toen deze trail (online, als gouden tip waarschijnlijk ergens ook op een blog).

NATUUR

We hebben uiteindelijk zo’n 2,5 uur gewandeld door enorm mooi natuurgebied. En ik heb ook heerlijk gefotografeerd. Deze hike is dus echt Ryan zijn favoriete hike door dat gebied – absoluut een hiking tip om te koesteren.

Deze trail loopt door een divers aantal micro-klimaten: moerasgebied, droog rotsachtige en toendra achtige heuvels, mystiek met mos begroeide kronkelende eikenbomen, brede rivieren en meren, heerlijke geurende naaldbomen en eucalyptus, reusachtige kustmammoetbomen (a.k.a. redwood trees: denk aan de Bosmaan (forest moon) van Endor uit Star Wars Episode VI: Return of the Jedi), kabbelende beekjes en watervalletjes en op sommige plekken zo duidelijk vochtig en kouder, en andere plekken veel droger en warm.

NA DE HIKE

We lunchten een goede stevige maaltijd bij Good Earth (linzen met tempeh en een vegan falafel wrap) en gingen daarna even naar huis.

JEUGDVRIENDEN 

Woensdagavond stond in het teken van het ontmoeten van een aantal van Ryan zijn jeugdvrienden. We hadden al snel toen we onze plannen aan het maken hadden een etentje bij Lena en Max op onze planning staan – en uiteindelijk kon een groot deel van de groep er ook bij zijn.

Ik had al veel over zijn jeugdvrienden Lena, Matthew, Andrew, Ryan en Matt gehoord (merk je de Matt & Matt en Ryan & Ryan al op in de groep?) gehoord. Max en Ryan kenden elkaar van Jiu Jitsu en heeft Ryan heeft Lena en Max zelfs aan elkaar geïntroduceerd. Lena en Max hebben onlangs een zoontje gekregen en grapten dan ook tegen Ryan toen: ‘you have to meet Mr. Maui, it’s your fault!’

Die avond ontmoette namelijk ik hen (bijna) allemaal, met hun wederhelften: Matthew & Chelsea, Andrew & Sally en Ryan & Christine. Het was een gezellige drukte en iedereen was heerlijk aan het bijkletsen, maar ook super geïnteresseerd.

Lena had bovendien ook heerlijk gekookt, twee soorten pasta: een vegan pasta met diverse groenten en een super subtiele ‘saus’ van olie, knoflook, ui, peper en zout als ik het mij goed herinner, en een niet-vegetarische pasta. Als toetje was een cheesecake, maar voor ons had Lena een heerlijke rijpe ananas aangesneden. Er vormden zich al plannen voor Oud & Nieuw en het plan om nog een keertje proberen af te spreken voordat ik weer weg zou zijn.

 

DAG 9 (27 dec)

Op vrijdag hadden we een tweede dagje San Francisco verkennen gepland staan. Deze keer was het het plan om the Mission een beetje te verkennen, een buurt die ook Ryan niet zo goed kende. Hij had wel al wat onderzoek gedaan naar vegan plekken om te eten en twee hele interessante plekjes gevonden: een vegan Mexicaans restaurant en een vegan sushi resaturant.

VEERBOOT NAAR SAN FRANCISCO

We pakten die ochtend weer de veerboot naar San Francisco vanaf Larkspur. De veerboot die we wilden nemen was gecancelled, dus we liepen even over de brug naar Larkspur Landing Circle en bezochten onder andere daar even de boekenwinkel, welke net opende. We hadden een fijn plekje bovendeks met enorm mooi uitzicht en niet al te veel wind. En deze keer zaten we op de snelle veerboot.

TRAM

Eenmaal in San Francisco zochten we het dichtstbijzijnde tram/busstation op en namen we de tram op Market Street, In de tram betaalden we contant. Twee kaartjes kostten ongeveer 5 dollar. We stapten na een tramrit over de lange Market Street uit bij 8th street. Bij uitstappen bleef onze tas met lunch per ongeluk in de tram achter… OOPS. We kwamen er net te laat achter om nog naar binnen te springen. Maarja, kon gebeuren. We hoopten vooral dat we er iemand heel blij mee hadden gemaakt. Er zijn genoeg dakloze mensen in San Francisco, dus we beelden ons met hoop in dat zo iemand de heerlijke pasta maaltijd (meegekregen van Lena) vond.

SF DANCE GEAR

Mission begint ongeveer bij 14th / 15th Street. Wij waren wat eerder uitgestapt voor een kleine tussenstop bij SF Dance Gear.

Nieuwe Gaynor Minden spitzen stonden al een tijdje op mijn lijst. Ik had al een beetje onderzoek gedaan en deze spitzen waren hier in de VS zowaar dus goedkoper. Dit komt omdat Gaynor Minden uit de VS komen! En ze hadden precies degene waar mijn voorkeur naar uit ging: 8.5M 3-2 (12)-22 – dit betekent lengte 8.5, breedte medium, box 3 (medium and tampered), shanks 1 (extraflex=medium/hard), vamp 2 (deep) en hiel 2 (high). Ik hoefde geen andere meer te passen, deze zaten (zoals geanticipeerd) perfect. Ik kon het weerstaan om ook nog balletpakjes te gaan passen. Dat stond namelijk NIET op mijn lijstje. Maar dat blijft altijd een zwak voor ballerina’s…

THE MISSION

The Mission staat bekend om zijn ‘street art’, de stegen vol graffiti. De missie is de oudste wijk van San Francisco, maar deze wijk is veranderd in een van de meest trendy delen van de stad. En hoewel het stadsdeel door gentrificatie in de jaren 1990 en 2000 een grotere jonge, blanke populatie heeft gekregen, blijft het Mission District het culturele hart van de latinogemeenschap van San Francisco en de Bay Area.

We liepen eerst via Mission Street naar Clarion Alley en aan de andere kant kwamen we uit op Valencia Street. Valencia is een hippe populaire straat in de Mission. Via een andere steeg liepen we richting Gracias Madre om te lunchen.

GRACIAS MADRE

Het vergeten van onze lunch in de tram had een voordeel: nu konden we zowel naar het Mexicaanse restaurant (lunch) als naar het sushi restaurant (dinner)! Met lunchtijd stonden we in een korte rij om een plekje te krijgen bij het vegan Mexicaanse restaurant Gracias Madre. Gracias Madre is te vinden op 2211 Mission Street tussen 18th & 19th street. In de hart van San Francisco’s Mission District. Ik ben zelf niet enorm bekend met de Mexicaanse keuken, en was erg benieuwd naar een vegan Mexicaanse keuken. En ik was zo enorm blij verrast! Alles was zo enorm lekker. En nog vegan en biologisch ook. Ik ben fan.

THE MISSION CONTINUED

Na onze heerlijke lunch liepen we terug naar Valencia Street en brachten een bezoekje aan de Dog Eared bookstore. We liepen Valencia street uit tot 24th Street, en bezochten Philz Coffee, Adobe Books en Alley Cat Bookshop, voordat we 5 straten verder liepen naar Balmy Alley.

Naar deze huizenblok lange steeg vol muurschilderingen wordt vaak verwezen als de beste plek om de meest geconcentreerde collectie van muurschilderingen in San Francisco te zien. Deze muurschilderingen begonnen midden jaren ’80 als een expressie van de verontwaardiging van kunstenaars met betrekking tot mensenrechten en politieke mishandeling in Centraal Amerika. Vandaag de dag bevat de steeg vele verschillende stijlen en onderwerpen, van mensenrechten tot lokale gentrificatie.

BELOVED

Onderweg terug richting het Sushi restaurant kwamen we op 24th Street voorbij een heel klein en schattig koffie/thee plekje en besloten bij BELOVED Café binnen te stappen. De sfeer is hier fantastisch, erg knus en huiselijk. Ook is de keuken open en was er veel gezelligheid onder de meiden in de keuken/achter de bar. We deelden een sapje en ontdekten een schattig boekje over een vegan leeftstijl: The Whole Body Vegan Lifestyle. Deze probeer ik nog steeds te vinden om te bestellen, nog geen geluk dusver en grote kans dat het slechts bij een bepaald evenement in beperkte oplage is uitgedeeld maar nooit echt gepubliceerd.

SHIZEN

Vegan sushi! Dat klinkt toch fantastisch? Dat dachten wij nou ook. En velen anderen. Bij aankomst bij Shizen hadden we meteen onze naam op de wachtlijst gezet, maar na even informeren bleken wij nog een wachttijd van ongeveer 2 uur te hebben. We keken even op onze horloges… Dat gingen we niet redden met de (laatste) veerboot terug. Gelukkig informeerden we of het anders mogelijk was om een take-out order te plaatsen, en hoelang dit zou duren. Het kon! En het was 40 minuten wachttijd – perfect!

We besloten in de tussentijd in de buurt een wijntje ergens te doen en belandden bij Locanda. Na ophalen van onze bestelling bij Shizen gingen we meteen richting San Francisco Port.

Daar deden we nog een wijntje bij een bar om de tijd te overbruggen en stapten daarna op de veerboot. We hadden een mooi plekje aan het raam met fantastisch uitzicht op San Francisco by night. Vegan sushi op de boot – eigenlijk kon het niet beter. En deze sushi was echt verrukkelijk! Absolute aanrader (om voor take-out te gaan).

 

DAG 10 (28 dec)

LIMANTOUR BEACH

De volgende dag reden we een stukje om naar de Limantour Beach / Estuary te gaan en daar te wandelen. Limantour Beach is één van de stranden van Point Reyes National Seashore. In the Limantour Estuary komt zout water van de zee samen met het zoete water van inlands.

Point Reyes National Seashore over Limantour Estuary / Beach:

Limantour Beach is a long, narrow spit of sand, bound between Drakes Bay and an estuary, is a bountiful wildlife area. Scores of shorebirds feed in the wetlands and along the beaches during the fall. Ducks abound in winter at old, freshwater stock ponds created during the peninsula’s ranching era. Harbor seals are often seen bobbing offshore in the gentle waves or basking in the sun’s warmth. Mother gray whales guide their calves along the shoreline during the spring. Dogs are allowed on a 1.8-meter (6-foot) leash on the southeast end of this beach. Dogs are not permitted to the northwest as this area is protected habitat for harbor seals and the endangered snowy plover.

We maakten een lange wandeling, van de parkeerplaats door de duinen het strand op, met blote voeten in het zand de kust aan onze linkerhand volgend tot we niet meer verder konden. Ik met mijn camera om mijn nek, Ryan met mijn cameratas op zijn rug en onze schoenen eraan bundelend. Het was vloed aan het worden, dus de zee reikte tot aan het zoete water van de Estuary. Hier aan het einde van het te bewandelen strand beklommen we één van de hoogste duinen en verwonderden we ons over het mooie uitzicht samen, uitkijkend op waar het zoute water het zoete water ontmoette.

POINT REYES STATION

Na onze heerlijke wandeling reden we naar Point Reyes Station en verkenden dit schattige kleine dorpje. Na even rondlopen besloten we te lunchen bij het Italiaanse restaurant Osteria Stellina en hebben werkelijk heerlijk gegeten bij deze Italiaan in Point Reyes Station.

We bedachten last minute graag naar de film over Vincent van Gogh ‘At Eternity’s Gate’ in de bioscoop van Fairfax te gaan en waagden een poging, maar de film was helaas net begonnen toen wij aankwamen. We hadden nog naar binnen gekund, maar besloten een andere dag nog een poging te wagen.

SUNRISE HOME MEUBELWINKEL

In plaats daarvan reden we naar San Rafael om een bezoekje te brengen aan de meubelwinkel Sunrise Home van de moeder van Andrew en Matthew, waar Andrew, Sally en Chelsea werken. Ryan heeft hier vroeger ook gewerkt en heeft een goede band met de ouders van Andrew en Matthew en we hoopten haar daar te treffen. Helaas was ze er niet, maar kletsten we wel even met Andrew en zagen Sally en Chelsea ook eventjes daar.

De winkel is enorm en ziet er super netjes uit. Ik kan mij voorstellen dat als je daar woont het een winkel is waar je heengaat als je kwaliteit meubelen wilt kopen. De winkel heeft ook twee winkelkatten. Buster kwam gezellig meteen op mijn schoot slapen toen ik even achter zijn oor kroelde.

QUALITY TIME AT PIZZERIA PICCO

Na even weer naar huis te zijn geweest, reden we naar Larkspur. Die avond hadden we namelijk weer kunnen afspreken met Andrew & Sally en Matt & Chelsea. Het duurde even voordat we daadwerkelijk zaten, maar we streken met z’n allen neer bij Pizzeria Picco. Restaurant en Pizzeria Picco bevinden zich naast elkaar en horen ook in principe bij elkaar. Het restaurant heeft echter geen pizza’s, maar bij de pizzeria kan je zowel a la Carte als pizza bestellen.

WINES & MORE

Na ons bezoek bij de pizzeria deden Matt, Chelsea, Ryan en ik nog een drankje bij Perry’s at Magnolia verderop. Leuk plekje voor een drankje.

Na één drankje daar besloten we nog een wijntje te gaan drinken bij Matt en Chelsea thuis. Daar hebben we nog tot in de nacht gekletst en wijn gedronken.

 

DAG 11 (29 dec)

Op de laatste volle dag van mijn verblijf in the Bay Area van San Francisco had Ryan een dagje Sausalito in gedachten met een bezoek aan de haven.

SAUSALITO

Sausalito is een schattig, schilderachtig en redelijk toeristisch stadje aan de kust, met fantastisch uitzicht op San Francisco. Dit stadje is bovendien ook het eerste plaatsje ten noorden van de Golden Gate Bridge die Marin County met San Francisco verbindt. Sausalito combineert heuvels met kust, waar woningen zowel tegen de heuvel als op het water te vinden zijn.

NAPA ST. GALILEE HARBOR

Een interessante buurt waar je absoluut even moet ronddwalen als je een bezoek brengt aan Sausalito, is de Napa St. Galilee Harbor. Deze buurt is een gemeenschap van kunstenaars en mensen die op zee werken, actief werkzaam in onder andere de botenbouw en -restauratie, zeilmakerij, creatief schrijven, theater, schilderen, fotografie en andere visuele kunst.

De lokale website kort over hun gemeenschap:

Terwijl we in Sausalito waren kreeg Ryan een berichtje van een goede vriend van hem en spraken we af hem die middag nog te ontmoeten in Larkspur. Mikyo en Ryan gaan ver terug en Mikyo is als een grote broer voor hem. Mikyo was in de speeltuin met zijn dochter Miracle, zie foto’s. Ryan en Mikyo grapten dat deze foto van hen samen waarschijnlijk één van de weinige foto van hen samen is NIET in ghee (Jiu Jitsu outfit).

VINCENT VAN GOGH ‘AT ETERNITY’S GATE’

Ryan en ik bleven even bij Mikyo hangen tot het zowel voor hen als ons tijd was om te gaan. We hadden eerder de film niet gehaald toen we vanaf Point Reyes naar Fairfax reden om de film At Eternity’s Gate te zien, maar DEZE keer wel!

LAATSTE AVOND

De laatste avond gingen we met de grootouders voor een tweede keer heerlijk uit eten bij The Marin Brewing Company. We moesten even wachten op een tafel maar toen we eenmaal zaten, werden we goed en snel geholpen en hebben we weer heerlijk gegeten.

 

DAG 12 (30 dec)

De laatste dag… kwam alweer veel te snel. Het was een rustige ochtend die vooral in het teken stond van mijn vertrek.

Al met al had ik hier nog veel langer kunnen en willen blijven. Wat is het enorm mooi hier. En zoveel te doen en te zien! Ryan en ik gaan hier waarschijnlijk nog wel veel vaker samen terug komen – om de omgeving nog verder te verkennen samen maar ook om zijn familie en vrienden hier nog vaker op te zoeken.

Een mooie eerste ervaring met dit continent!

 

FAVORIETEN OP EEN RIJTJE

Mijn tijd in Californië in Marin County en de San Francisco area was echt een oase van rust en liefde. Bovendien is er zoveel te doen en is het er zo mooi.

Net zoals in mijn blogs over de Filipijnen (2006-2016) en over Brussel (2017) heb ik hier een aantal van mijn favorieten nog op een rijtje (niet per se in volgorde):

 

1. HIKING TRAIL – Bon Tempe Lake Trailhead, close to Fairfax

2. KEY TEA HOUSE & OPEN SECRET BOOKSTORE – San Rafael

3. CITY LIGHTS BOOKSTORE – San Francisco

4. LIMANTOUR BEACH / ESTUARY – Point Reyes

5. MUIR BEACH & GREEN GULCH FARM ZEN CENTER – Muir Beach

6. GRACIAS MADRE – San Francisco

7. SHIZEN – San Francisco

8. BELOVED – San Francisco

9. GOOD EARTH (ORGANIC SUPERMARKET) – Fairfax / Mill Valley

10. FIREHOUSE COFFEE & TEA – Sausalito

11. NAPA ST. GALILEE HARBOR – Sausalito

12. GREENS – San Francisco

13. HEART TRIBE & THE HERBAN GARDEN – Fairfax

14. SF DANCE WEAR – San Francisco

Wat zijn jouw favoriete plekjes in deze regio? Ik hoor het graag voor de volgende keer dat ik hier weer ben te vinden!

 

Love and namasté,

Michelle